Meryem bu aralar herşeyi bir sebep ve sonu. ilişkisi içerisinde değerlendiriyor. Anlamadığı şeylerin mutlaka sebebini soruyor ve verdiği kararların sebebini açıklıyor. Okula sevgililer günü hediyelerini götürüyoruz. Kit'inkini önce vereceğim diye elinde aldı. Çünkü dün Medha sevgililer günü kartları vermişti ama yeterli sayıda olmadığı için Kit'e verememişti. O yüzden Kit çok sevinecek.
Banyoda oynamak istiyor ama vaktin geç olduğunu da biliyor hemen sebebini yanında hazırlıyor. Anne banyo yapmamız gerekli çünkü dün banyo yapmadık. Anne elbisemi değiştirdim çünkü evdeyiz ya ev kıyafetimi giydim. ve daha hatırlamadığım bir sürü sebepler ve sonuçlar. Tabii ki bizden de aynısını bekliyor ama bu her zamanki gibi kolay olmuyor. Mesela dün markette köfte standından köfte yiyemeyeceğimizi ona açıklamaya çalışıyorum.
Ben: Annecim onu yiyemeyiz, çünkü biz domuz eti yemiyoruz.
Meryem: Neden? Sağlıklı değil mi?
Ben: Evet.
Meryem: Peki diğer insanlar neden yiyor?
Ben:?!
Bir de bu aralar çözüm üretiyoruz herşeye.
Meryem: Anne akaşama bize yanına muz alır mısın?
Ben: Hayır kızım evde muz kalmamış.
Meryem: Ben biliyorum. Akşam bizi almadan önce markete gidip alabilirsin.
Meryem: Anne, çikolatalar bekleyince erirler o zaman yiyemeyiz onları.
Ben: Ne yapalım o zaman?
Meryem: Bence onları şimdi yiyelim.
Ben: ?!
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder