Stop Sign
Dis fırçasına macun koyuyorum başımda stop sign stop sign diye ağlıyor. Stop sign şeklinde mi koymamı istiyorsum kızım ne istiyorsun diye ufak çaplı bir kriz yaşıyoruz. Sonrakin günlerde sütü koyarken yine stop sign sözünü duyunca ne olduğunu anladım. Stop sign alabildiği kadar en sonuna kadar koy demekti.
New York
Emre geçen sene New York'da çalıştığı için her hafta New York'a gidip geliyordu. Elif tabii bu rutini çabuk kaptı. Akşamları benle vakit geçirmek istediğinde veya babasına kızdığında onu gönderdiği yer belliydi, baba sen New York'a git. Yalnız zamanla kızdığı diğer kimseleri de New York'a göndermeye başladı. Bilge'ye veya Meryem'e kızdığında onlar da New York'dan nasibini aldı. En komiği evde gördüğü bir böceğe bulduğu çözümdü. Anne böcek New York'a gitsin.
Nerden Aldın?
Bizim çocuklar memelere kolay kolay veda edemiyorlar. Elif için hala en favori yeri benim memelerim. Bu sabah kendi memeleri ile benimkini karşılaştırıyor. Seninki büyük benimki küçük. Sonra soruyor anne sen bunları nerden aldın? Marketten aldım kızım sana da alırız bir çift 😂😂
İnşallah Geçer
Bende veya kendinde yara gördüğünde önce anne buraya nolmis diye soruyor sonra inşallah gecer anne diye teselli ediyor.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
