Bugünlerde Bilge'nin ağzına doladığı bir kelime bu. Önceleri masada birşeyler döküldüğünde kullanıyordu ve gerçekten de öyle oluyordu. Bardak devrildi ve su döküldü.
Bilge: Anne yanlışkla oldu.
Ben:Tamam oğlum, bir daha dikkat et, dökülmesin.
Bilge: Tamam anne.
Elinde uzun bir değnek, Meryem ağlıyor.
Bilge: Anne yanlışlıkla oldu.
Ben: Tamam oğlum olabilir, ama çok daha dikkatli olmalısın. Meryem'e zarar veriyorsun.
Meryem bağıra bağıra ağlıyor, Bilge ısırmış. Bilge yanıma geliyor, bütün masumiyetini takınmış bir halde bana yanlışlıkla oldu diyor.
Kahvemin hepsini ben yokken içmiş bitirmiş ben neden yaptın diye kızınca bana yanlışlıkla diyor.
Ama yeter oğlum bu kadar da "yanlışlıkla" olmaz.
Çocuklar her zaman yaptıkları yanlışların içinden nasıl sıyrılabilceklerini çok çabuk farkediyorlar ve nitekim Bilge'de de öyle oldu ve bu "yanlışlıkla" sözü herşeyin açıklaması olmaya başladı. Buna bir dur demenin zamanı geldi.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder