Meryem arada Bilge'yi karşısına olarak oyunu anlatmaya çalışıyor.Meryem iyi bir öğretmen. Tane tane ve yumuşak bir ses tonu ile konuşuyor ve göstererek anlatıyor. Tabii Bilge içn oyun şu andan sadece kralın bütün taşları yemesi demek gerçekte öyle olmasa da.
Meryem yine bir gün satranç setini aldı yanıma geldi. Birlikte oynamaya başladık. Ben aslında satrançta Meryem'den kötüyüm. Bana oynarken hangi taşın nasıl hareket edebileceğini anlatıyor. Onun için en önemlisi piyonların kraliçe olabilmesi. Bana anlatırken yüzüne yayılan kocaman bir gülümseme ile piyonunu göstererek "Bunlar kraliçe olabilirler. Gerçek söylüyorum. Eğer en sona gitmeyi başarırlarsa kraliçe oluyorlar" diyerek üstüne basa basa söyledi. Meryem'in oyundaki hedefi netti aslında. Piyonlarının heyecanla kraliçe olmasını istiyordu. En azında ilk başlarda oynarken. Tam bir piyonu sona gelmeye yaklaşmıştı ki ben o piyonunu yedim. Çok sinirlendi. Canı fena sıkıldı. Odasına gidip ağlamay başladı. Epey bir süre o sinirini atamadı. O günden sonra da zaten biz birlikte satranç oynamadık.
Meryem canı satranç oynamak istediğinde satranç setini alıyor ve babasının odasına gidiyor. Emre ise onunla kendi düşünce aşamalarını anlatarak oynuyor. Ufak ufak gelişmeler var. En azından şu anda bir taşa odaklanmak yerine birkaç olası adımı düşünerek oynuyor. Ben bu satranç oynama işine iki yönlü kazanım olarak bakıyorum. Bizim için Meryem ile Emre'nin bir arada geçirdiği anlara özel yeni bir etkinlik olması bir kazanım. Bu oyunun Meryem'in soyut düşünce gücünün gelişimine katkıda bulunması diğer bir kazanım. Ne kadar ilerleyeceğini ve bu oyunu ne kadar seveceğini ise zaman gösterecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder