Meryem okul için biraz endişeliydi. Sonuçta yeni bir sınıf, yeni arkadaşlar ve yeni bir öğretmeni olacaktı. Ayrıca yaz boyunca istediğimiz düzeyde çalışma yapamamıştık. Yazması ve okuması konusunda çok bir ilerleme kaydedemedik. Bu durum onu endişelendiriyordu. Dün öğleden sonra geçtiğimiz seneden eve gelen çalışma kağıtlarını gözden geçirip, saklamak istediklerimi bir kutuya koyduk. Dosyasını boşaltıp bu sene için hazırladık. Okul için bir kalem kutusu hazırladık. Sonrasında markete gidip Meryem'in öğle yemeği ve ara öğün atıştırmaları için seveceği ama sağlıklı olan yiyecekler aldık. Meryem yatmadan önce okulda giyeceği kıyafetleri hazırladı ve yatağına gitti. Sabah saat 7'de ayaktaydı. Okulun ilk günü olduğu için hafif bir heyecanı vardı. Okula otobüsle gitmek istemediğini söyledi. Ben ona okula otobüsle gitmesinin özellikle ilk günlerde çok önemli olduğunu söyledim. Otobüs şoförlerinin onu tanıması, yeni arkadaşlar edinmesi ve günlük akışın bir rutine binmesi açısından bu ilk zamanlarda sürekli olarak otobüsü kullanacağımızı söyledim.
Beslenmesi için babaannesinin hazırladığı katmerlerden istedi. Bu katmerler bizim evde pek bir popüler oldu. Benim de bu konuda biraz pratik yapıp, katmer hazırlamasını öğrenmem gerekecek sanırım. Katmerin yanına üzüm ve peynir koyduk. Meryem çıkmaya hazırdı. Bilge bütün ilginin Meryem'de olmasından biraz rahatsız olmuştu. Bunu kelimelere dökemiyordu ama huzursuzluğu çok belliydi. Olmadık sebeplerle problemler çıkarmaya başladı. Önce okul için koyduğum battaniyesini beğenmediğini söyledi, sonra ayakkabısını giymek istemedi. Neyse ki sonunda çıkabildik. İlk günden olmaması gerekirdi ama biz yine ucu ucuna otobüsü yakaladık. Meryem'i otobüse bindirdikten sonra arabaya döndüm baktım Bilge arabada ağlamış, babası ile arabadan iniyor. Meryem'e o da el sallamak istiyor. Tekrar dönüp otobüsün yanına gittik. Otobüs şoförü ne yaptığımızı anlamaya çalışıyordu. Bilge'nin de bimek isteyip istemediğini sordu. Sadece el sallamak için geri döndüğümüzü söyledik. Bütün aile (Elif hariç) Meryem'i uğurlayıp arabamıza bindik.
Arabada bize Bilge bir dahaki sefere önce onu bırakmamız gerektiğini tembihliyordu. Okuluna gecikmek istemiyormuş. Ayrıca ona el sallamayı unutmamamız gerekiyormuş. Oğlum sonunda bir şekilde Meryem'e olan ilgi ve ihtimamdan rahatsızlığını kelimelere dökebilmişti.
Okullar başladı ve bizim hayatımız tekrar bir rutine bindi. Bu durumdan açıkcası hiç şikayetçi değilim.
Yeni okul yılın umarım çok güzel geçer canım kızım.
Hepimiz için güzel bir sene olması dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder