Aya ve Bibi

Elifimiz büyüdükçe kelimeleri artıyor. Bir aile geleneğimiz olan geç konuşma Elif'de de çok bozulmadı ama Bilge ve Meryem ile karşılaştırdığımızda biraz daha fazla kelimeleri var. Henüz cümleler kuramıyoruz. Tek tek kelimeler veya birkaç kelimeyi yanyana getiriyor. Bir de tabii bebek dili var. Birşeyler söylüyor uzun uzun ama anlayabilirseniz. Ancak benim için en tatlı kelimeleri "Aya" ve "Bibi". Aya Meryem, Bibi ise Bilge.

Aya Aya diye sabahları Meryem okula giderken arkasından ağlıyor. Bilge'nin peşinden Bibi Bibi diye koşuyor. Bazen de tabii Aya veya Bibi'li şikayetler oluyor. Bir arada oynarlarken bir bakmışım Elif yanımda bir yerlerini tutuyor ve Aya veya Bibi diyor. O zaman anlıyorum tabii kim Elif'e zarar vermiş, neresini acıtmış. Bilge genelde  Elif'i bir yerlere itiyor. Meryem ise cimcikliyor veya ısırıyor. İlk başlarda yaptıkları yanlarına kar kalır sanıyorlardı ama artık onlar da çok iyi biliyorlar öyle olmadığını. Elif tam konuşamasa da bize ne olduğunu çok güzel anlatıyor. Bu anlatımlardan babamız da nasibini alıyor. Emre severken biraz sert seviyor ve arada Elif'in canı yanabiliyor. Böyle durumlarda Elif hemen yanıma geliyor ve ne olduğunu o tatlı bebek diliyle anlatıyor.

Aya ve Bibi'den sonra en tatlı iki kelimemiz "ci" ve "ma". Ci'yi bir şeyi açmamızı, çıkarmamızı istediğinde kullanıyor. Ma'yı ise bir şeyi ona vermemizi istediğinde. Nerden nasıl türedi bu kelimeler fikrim yok ama şu an için Elif'in işini görüyor ya onun için yeterli.