Bilge'ye ne bu sene ne de geçen herhangi bir doğum günü kutlaması yapmamıştık. Aslında ben biraz büyüsün anlamaya başlasın diye düşünüyordum, biraz da tembellik sanırım. Son bir kaç haftadır Bilge her mum veya mum benzeri birşey gördüğünde "Happy Birthday to You" şarkısını söylemeye başlaması bana onun bir doğum günü kutlaması için hazır olduğunu anlatır gibiydi. En son yaptığımız legodan evin üzerindeki bacayı bile mum gibi düşünerek happy birthday şarkısını söyleyince oğluma haksızlık yaptığımı anladım. Bir de yakın bir zamanda Meryem'in doğum günü geliyordu ve Bilge "Bige'ye Bilge'ye" diye sorulara başlayacaktı. Bütün bunların haricince sanırım doğum günlerini daha bir önemser olmaya başlamıştım. Daha önce neden tam olarak bilemiyorum sanırım daha çok doğum günümüze kendimiz karar vermediğimiz yani bizim seçtiğimiz bir zaman dilimi olmadığı için çok da kutlamaya değer gelmiyordu bana ama bu fikrim artık tamamen değişti. Esas bir kutlama yapılacaksa insanların doğum günleri kutlanmalı. Benim canım oğlumun ve tabii ki kızımın doğduğu günden daha önemli bir gün olabilir mi ki hayatta.
Bilge için kek aldım. Evde mumlarımız vardı. Pastayı çıkarınca Bilge heyecanlandı ve masanın üzerine çıktı. Bilge'ye mumları gösterip ona "happy birthday" yapacağımızı söyledim. Normalde masanın üzerinde ise bana kırk defa söylettirir masadan in diye ama bu sefer gerçekten çok heyecanlanmıştı ve ona masadan in sandalyeye otur der demez sandalyeye geçti.
Mumları yaktık, heyecanla üfledi.
Kekini ise elini ağzını her yerini çikolata yaparak yedi.
Bir dilim ona yeterli gelmemişti. Meryem kendi kekinin bir kısmını bitirememişti. Bilge hemen sevinçle onunkini de yedi.
İyi ki doğdun canım oğlum! Tekrardan, her zaman...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder