Bir Perşembe sabahı çocuklarla hemen kahvaltı sonrası dışarı mini bisiklet gezisine çıktık. Meryem ile rotamızı belirledik. Birlikte yakındaki parka kadar gidecektik. Bilge bisiklet üzerinde biraz daha uzun mesafe gidecek kadar büyümüştü. Çocuklar bisikletinde ben onların yanında yürüyerek yola çıktık. Meryem son hedefe odaklı bir şekilde bisikletini hızlı sürüyor, biraz ilerleyince bizi beklemek durumunda kalıyordu. Bilge ise yolculuğun tadını çıkarıyor, bisikletini sürerken etrafı seyrediyor, ara ara durup yerdeki otları, yaprakları inceliyor sonra yoluna devam ediyordu. Kesin olan bir şey vardı ki ikisi de bu yolculuktan çok keyif alıyordu. Bilge arada "Ni Ha!" diyerek keyif çığlıkları atarak başına büyük gelen mavi şapkasını çıkarıp havada sallıyordu. Parka yakın bir yerde büyük bir taş görünce orada biraz dinlenmeye karar verdiler.
Sonra yola devam. Sonunda hedefimize ulaşmıştık. Bilge parkta oynarken Meryem bir süre oradaki yokuştan aşağı bisiklet sürmenin keyfini çıkardı. Kısa bir süre parkta oynadıktan sonra yine aynı neşe ile eve doğru yola koyulduk.
Bu gezimiz sırasında çocuklarla planladığımız aktivitelerden artık o kadar çok yorulmadığımı farkettim. Çocuklarımızın her geçen gün daha bağımsız olduklarını görebilmek ne kadar güzel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder