İzin vermek ya da vermemek

Meryem izin almanın ve aldığı (ya da alamadığı) iznin sınırlarını zorlamanın yollarını azimle araştırıyor. Bu kapsamda ipad, şeker veya televizyon konu olarak ilk üçü oluşturuyor.

Meryem: Anne ipadle oynayiyim mi?
Ben: Hayır, şimdi olmaz.
Meryem:Anne ipadle oynayiyim mi?
Ben: Hayır dedim ya kızım.
Meryem: Tamam annecim.... Anne ipadle oynayiyim mi?
Ben: Meryem... Hem görüyorsun benim işim var ipadde
Meryem: Tamam, sen işini bitir. iki tane sonra ben aliyim mi?
Ben: Bakarız. [pes etme emareleri]
Meryem: ama iki tane bitti [o ne demekse] şimdi ben aliyim mi
Ben: Tamam ama bekle daha işim bitmedi.
Meryem: Tamammm.
Meryem: Anne ipadle oynayiyim mi?
Ben: Hayır Meryem, oynayamazsın hem lütfen başımda ısrar edip durma.
Meryem: ama sen yarın [biraz önceyi kastediyor] dedinki ben iki tane yapıyım verecem dedin.
Ben: Tamam Meryem alabilirsin.


Bu isteme daha çok ben birisi ile konuşurken oluyor. Önce hayır diyorum sonra o kadar çok konuşmamı bölüyor ki "tamam Meryem alabilirsin" diyorum.

Şekere gelince onun da yolunu yöntemini bir şekilde buluyor. Geçen gün ben almasına izim vermemiştim. Bir baktım Meryemden ses seda kesildi. Sonra baktık bu bizimki almış şeker kutusunu, gofreti yanına, geçmiş koltuğun arkasına. Orada önce gofretleri bir güzel bitirmiş sonra da lolipoplardan birisini açmaya çalışıyordu.

Televizyon konusunda da epey ısrarcıyız. Kendisine göre programların bir sıralaması var. Bizim izin verme olasılığımızı arttıracak şekilde soruyor.

Meryem: Anne kedi seyredebilir miyim [Tom and Jerry]
Ben: ııı
Meryem: O zaman Dora
Ben: ııı
Meryem: O zaman Shrek
Ben: ııı
Meryem: O zaman Kayu
Ben: ııı
Meryem: O zaman han' geçen seyrettiğin film vardı ya, onu...
Ben: ???