Dün akşamki banyo zamanımızdan bir özet:
Bilge ile Meryem banyodalar. Yıkanmadan önce banyoda 15 dakika kadar oyun oynamalarına müsaade ettim. Bilge her zaman olduğu gibi çeşmenin başında, elinde bir kap su doldurup boşaltıyor. Suyu arada içiyor, arada kendisine döküyor arada da Meryem'e dökmeye çalışıyor. Meryem daha çok küvete taşıdığı onlarca oyuncağını sıraya dizmekle meşgul. Oyuncaklarından bir veya birkaç karakteri alıp su doldurduğu bir kabın içerisinde küvetin kenarına koyuyor. Her seferinde o kap yere düşüyor (ya Bilge atıyor ya da birisi bir şekilde çarpıyor) ve banyo halılarından küvete yakın olanı su içinde kalıyor. Ona göre bu su dolu kap oyuncak karakterlerinin evi. Oyuncakları ile oynarken arada küvete dolan suya dalıp çıkıyor. Aşağıya indirdiği lifleri oyuncaklarının üzerine örtüyor.
Önce bilgeyi yıkıyorum. Meryem Bilge'yi durulamamda yardımcı oluyor. Başına su döküyor, dökerken de Bilge'ye "şimdi hemen bitecek, bak gördün mü, aferin" diyor. Yıkanma sırası şimdi Meryem'de. Sabunlanmayı hiç sevmiyor. Küvetin en ucuna doğru kaçıyor ve ben onun tutup yakına getirmeye çalışıyorum. Bu kaçma-kovalama sırasında ayağı kaydı ve düştü. ve işte uzun süredir beklenen itiraf ve Meryem'in sevdikleri ve sevmedikleri üzerine bir analizi:
- anne, ben banyo yapmayı sevmiyorum. Ben odamda oynamayı seviyorum, televizyon seyretmeyi seviyorum, birşeyler yemeyi seviyorum. Banyo yapmayı sevmiyorum.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder