Meryem: Anne, senin üç adın var. Benim de büyünce üç adım olacak.
Ben: Üç mü?
Meryem: Anne, Funda, Gönülateş. Ben büyüyünce benim de üç adım olacak. Meryem, Funda, Gönülateş.
Ben: Annecim senin adın yine hep Meryem olacak.
Meryem: Dört tane olacak. Anne, Funda, Meryem, Gönülateş.
Anne: Kızım ama biz büyüsek de adımız değişmez ki...
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder