Sabah Meryem neşeli bir şekilde yanıma geldi.
- anne biliyor musun? Ben uyurken karnım ağrıdı. Sonra kalktım, tuvalete gittim. Sonra odama gelip pencereden baktım ve güneşi doğarken gördüm. Çok güzeldi. Pembeydi.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder