Bu sabahki bir konuşmamızdan:
Meryem: Anne, insanlar hep kötü şeyler yapıyorlar.
Ben: Nasıl yani, mesela?
Meryem: Kollarını hep arabanın camından dışarı çıkarıyorlar.
Ben: Başka?
Meryem: Hep üf içiyorlar [sigara demek istiyor]
Ben: Başka?
Meryem: Başka bilmiyorum.
Canım kızım keşke insanların yaptıkları kötü şeyler senin dediklerinle sınırlı kalsa. Evet ama haklısın, insanlar kendilerine veya başkalarına zararlı olduğunu bildikleri halde yapmaya inatla devam ettikleri o kadar çok şey var ki...
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder