Annesinin Dizinin Dibinde

İnsan kendi çocukluğunu çok hatırlamıyor ama kardeşlerim benden 7-8 yaş küçük oldukları için onların çocukluklarını net hatırlıyorum.  İbrahim ile Aydın üç dört yaşlarındayken annem anlatmıştı. "Bir sabah bir uyandım, baktım İbrahim ve Aydın tüm oyuncak çuvalını üzerime dökmüşler benim üzerimde oynuyorlar." O zaman bana bu durum çok komik gelmişti sanki oynayacak yer kalmamıştı. Annemin yatağında, hatta üzerinde oyun oynamaya karar vermişlerdi, hem de o uyurken.

Şu an bu durumu çok daha iyi anlayabiliyorum. Çocukların kendilerini en mutlu ve en güven de hissettikleri yer annelerinin dizlerinin dibi. Ben evin içerisinde nerede isem Bilge ile Meryem'in oyun alanı genelde o bölgede oluyor. Mutfakta isem mutfağa yakın bir yerlerde, banyoda isem banyoya yakın bir yerlerde, yatak odasında yatağımın üzerinde...

Bu haftasonu elektrik süpürgesi ile ev süpürürken yavru civcivlerin annelerini peşi sıra gelmesi gibi Meryem ve Bilge kendi sandalyelerini odadan odaya taşıyarak benim peşimden geldiler. İşin komik tarafı televizyon seyreder gibi koltuklarına kurulup benim elektirk süpürgesi ile evi temizlememi seyrediyorlardı.

Bir ara Bilge odalarına gidip su kaplarını getirdi. Bir yandan su içip bir yandan beni seyrettiler. Patlamış mısır yiyerek film seyreder gibi.

Plajda oyun oynarken de durum çok farklı değil. Oyun oynayacak o kadar yer var. Beni bir şekilde su kenarına çağırıyorlar, yanlarına bir yere oturuyorum ve o alanın ilerisine çok gitmiyorlar. Bu durum özellikle Bilge için geçerli. Bir de beni oyuna dahil etmeleri yok mu... Geçen gün Bilge ve Meryem yerden aldıkları kumları benim üzerime atıyorlar, bacaklarıma, omuzuma artık neresi olursa. Neymiş beni yıkıyorlarmış. Sonra kova kova suyu başımdan aşağı döktüler. İnsanın çocukları sağolsun, göl kenarında da yıkanmadım demem artık.