Çok değil hemen hemen yarım saat sonra, onlar tamamen uykuya daldıktan sonra o uyurkenki masumiyetlerine bakmak bir anda herşeyi unutturuyor.
Ne yorgunluk, ne şikayet... İyi ki varlar diyor insan.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
20 Ağustos 2013 Salı
Uyurkenki Masumiyet
Bütün gün boyunca yaptıkları yaramazlıklardan, bağrış çağrılardan sonra onları yatırırken tükendiğimi hissediyorum ve içimden derin bir "oh" çekip neyse ki uyudular diyorum.
Çok değil hemen hemen yarım saat sonra, onlar tamamen uykuya daldıktan sonra o uyurkenki masumiyetlerine bakmak bir anda herşeyi unutturuyor.
Ne yorgunluk, ne şikayet... İyi ki varlar diyor insan.
Çok değil hemen hemen yarım saat sonra, onlar tamamen uykuya daldıktan sonra o uyurkenki masumiyetlerine bakmak bir anda herşeyi unutturuyor.
Ne yorgunluk, ne şikayet... İyi ki varlar diyor insan.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder