17 Nisan 2013 Çarşamba

Dondurma Aşkı

Ben dondurmayı hep çok sevmişimdir. Havalar biraz ılımaya başlasın kendimi hemen bir dondurmacıda bulurum. Meryem de Bilge de dondurmaya bayılıyor. Bir tek Emre bu konuda istisna.

Havalar ısınmaya başladığından bu yana Meryem ile işbirliği içerisinde hemen bir dondurma kaçamağı yapıyoruz. Meryem ve Bilge'yi okuldan alırken eğer hava güzelse Meryem, "anne birlikte dondurma yemeğe gidelim mi" diye soruyor. Dondurmalarını alırken sabırla bekliyorlar ve güzelce sandalyelerine oturup keyifli keyifli dondurmalarını yiyorlar. Meryem dondurma külahlarında farklı dondurma almamızı istiyor. Böylelikle aynı anda birden fazla çeşit yiyebiliyor. Meryem'in kendisi için ilk tercihi çilek ve çikolatalı dondurma. Bilge'ye ise her seferinde farklı bir çeşit alıyoruz. İki külah dönüşümlü olarak üçümüz arasında gidip geliyor. Emre'nin deyimi ile tükmüklerimiz birbirine karışıyor.

Bu geçtiğimiz Pazartesi günü hava güzeldi ve Meryem okul çıkışında yine dondurma yemeğe gitmek istedi. Okul çıkışında gidiyorsak genelde Michigan State'e ait dondurma dükkanına gidiyoruz çünkü tam yolumuz üzerinde. Ayrıca dondurmaları çok güzel. Bir karar vermeden önce Emre ile telefonda konuştum ve evde yemeğin hazır olduğunu söyledi. Meryem'e yemekten sonra gitmemizin daha iyi bir fikir olduğunu söyledim ve eve gittik. Meryem yemeğini bitirir bitirmez bana dondurma sözümü hatırlattı. Bu sefer Emre'yi de alarak yakınımızdaki Quality Dairy'e dondurma yemeğe gittik. Dondurmalarımızı aldık ve hemen dükkanın yanındaki çamaşır yıkama yerindeki masalardan birine oturduk. Yaklaşık 10-15 dakika kadar orada oturduk ve dondurmalarımızı yedik.



Dondurmalarımız azalmıştı ve biraz yürüyüşün iyi olacağını düşünerek dondurmacının yakınlarındaki Lake Lansing Parkına doğru yürümeye başladık.


Parka geldiğimizde dondurması tek bitmeyen Bilge idi ve bir elinde dondurma ile oyun oynamaya çalışıyordu. Bu şekilde yere eğilip kalmakta ve oyun oynamakta zorlanıyordu. Ayrıca dondurması artık erimek üzereydi. Bilge'nin dondurmasını elinden almanın imkanı yoktu. Birkaç kere denedik ama daha ona yaklaşır yaklaşmaz elini çekiyor ve bize kesin bir şekilde "nooo" diyordu. Kendi dondurmasını bitirmek istiyordu ve ayrıca bu onun için büyük bir keyifti. Oyun oynarken her iki dakikada bir dondurmasının yalamak çok hoşuna gidiyordu ve bunu ihmal etmeden yapıyordu.

Elindeki dondurma külahı tutulamaz duruma geldiğinde sonunda külahı elinden almak zorunda kaldık. Neyseki parkın içerisindeydik ve hemencecik dikkatini dağıtacak başka birşey bulabildik.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder