Geç Gelen Güzel Havayı İçimize Çektik

Bu hafta bir kaç saat dışında hiç güneş görmedim desem yeridir. Havalar artık o kadar soğuk değil. Baharın geldiğini artan kuş seslerinden, ardı arkası gelmeyen yağmurlardan ve soğuk havanın biraz olsun şiddetini azaltmasından anlayabiliyoruz ama hala tam olarak bahar gelmiş diyemeyiz. Çocuklar artık dışarıda daha çok vakit geçirmek istiyorlar ama sürekli yağmur yağarken bunu maalesef çok uzun süreli yapamıyoruz.
Bugün sabah yağan karı görünce ben bugünden de umudu kesmiştim ama sonra hava birden günlük güneşlik oldu. Biz de tabii koş hemen evin yakınındaki çocuk parkına... Bilge ve Meryem'i, Meryem için aldığımız ama onun hemen hemen hiç binmediği büyük çocuk arabasına koydum. İkisi yanyana çocuk arabasında, güle eğlene parkın yolunu tuttuk. Parka geldiğimizde ben, yaşları yakın iki çocuğun  zamanla hayatımız için bir zorluk değil kolaylığa dönüştüğünü gördüm. Onlar için ise büyük bir zenginlik...

Salıncakta sallandılar.

Kaydıraktan kaydılar.

Koştular, oynadılar, zıpladılar, ve bol bol güneş aldılar. Onlar oynarken, ben de onları seyrederken çok keyif aldım.

Eve geldiğimizde Bilge'nin her zamanki isyancı halinden eser yoktu. Dışarıya yeteri kadar doymuştu.