Meryem ile birebir konusmalarimiz artti. Birkac hafta once babasi ile karsilikle sohbet ediyorlardi. Ben oteki odada Bilge'yi uyutmaya calisiriken bir yandan da onlari dinliyordum. Konusmanin asil amaci Meryem'in yeni sinifina dair dusuncelerini ogrenebilmekti. Meryem oyun oynadigini falan soyledi. Sonra babasina dondu bizim ona sordugumuz soruyu sordu: "Sen okulda ne yaptin baba?" Emre de onun hosuna gidecek sekilde okulda yaptigini anlatti.
-Pizza almislar. Ben tabagima uc tane aldim. Sonra hepsini bitirdim. Cok acikmistim. Gittim bir tane daha aldim....
Meryem bu karsilikli paylasimdan cok mutlu olmustu. Emre hadi yatma zamani deyince. ama biraz daha konusalim dedi. ve ertesi gunlerde de baba seninle konusalim mi? veya anne seninle konusalim mi diye bizim yanimiza geldi. Konusma genelde anne (veya baba) sen bugun okulda ne yaptin oluyor. Kizim paylasiminin iki yonlu oldugunu bize bu sekilde cok guzel gosterdi. Daha oncelerde biz ona okulunun nasil gectigini soruyorduk ama hic kendimizden bahsetmiyorduk. Anladim ki iki taraf da birseyler paylasirsa konsumalar daha anlamli ve degerli oluyor.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder