6
YAŞINDA :Babam herşeyi
biliyor.
10 YAŞINDA :Babam çok şey
biliyor.
15 YAŞINDA :Ben de babam
kadar biliyorum.
20 YAŞINDA :Babamın da pek
fazla birşey bildiği söylenemez.
30 YAŞINDA :Bir kere de
babamın fikrini sorsam fena
olmayacak.
40 YAŞINDA :Ne de olsa
babam bazı şeyleri biliyor.
50 YAŞINDA :Babam herşeyi
biliyor.
60 YAŞINDA :Ahh ! Keşke
babam hayatta olsaydı da kendisine
danışabilseydim...
(Kaynak: http://www.canim.net/cocuk_ve_aile/)
Meryem'in bazı istek ve soruları gerçekten bu söylemi doğruluyor. Şu aralar sık yaptığı şey rasgele kelimeleri biraraya getirerek kendi oluşturduğu şarkılarını söylemek. Eline mikrofon benzeri birşey alarak sanki sahnedeymiş gibi bir performans gösteriyor. Dansları, sesini yükseltip alçaltmaları ile kendisini tam olarak sahnede hissettiğini söylebilirim. Burada problem kendi yarattığı şarkıları benim biliyor olmamı ve hatta devamını getirerek söylememi bekliyor olması. Bazen bu şarkılarında anlamlı kelimeler sadece aralara serpilmiş oluyor. Gel çık işin içinden çıkabilirsen...
Meryem: hqwertsms.... Bilge .....adesakdd....mutlu....
Meryem: Anne bunu söylesene
Ben: Annecim ben o şarkıyı bilmiyorum
Meryem: Biliyorsun... shdhssdjj .... mutlu .....hsahdjj ...
Meryem: Hadi söylesene.
Ben: Meryemcim o şarkıyı sen şimdi kendin uydurdun. Ben bilmiyorum. Sen söyle de ben dinleyim.
Meryem: Biliyorsun....
Burada iki önemli varsayım var. Birincisi anne ve babalar herşeyi bilirler. İkincisi annem benim düşündüklerimi hatta düşüneceğim şeyleri de biliyor. Bu varsayımları çürütmekte biz anne-babalara düşüyor.
Her insanın sınırlı bir bilgisi olduğunu, yaşadıkça, okudukça bu bilgi birikimimizi arttırdığımızı ama sonuçta bilmediğimiz ve bilemeyeceğimiz birçok şey olabileceğini anlatmak, anlatabilmek gerekiyor.
İkinci varsayım sanırım zamanla kendi kendini yokedecektir. Bebeklerin ilk doğduklarında anneleri kendi vücutlarından bir parça sanmaları gibi birşey bu. Bakın yeni doğan bebeklere sanki bir meme hali hazırda onlar için bekliyor. Başlarını sağa, sola, yukarı, aşağı hareket ettirerek ona ulaşmaya çalışıyorlar. Meryem sanırım zamanla annesinin Meryem'in düşüncelerini de aynı zamanda takip edebilme gibi bir gücünün olmadığını farkedecektir. Bu şekilde adım adım bağımsız bir birey olduğunun farkına varabilmenin adı da büyüme oluyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder