Bu tecrübeden sonra ben ABC eğitimini sofraya taşımama kararı aldım ve herkes normal yeme alışkanlığına döndü.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
30 Kasım 2012 Cuma
ABC'li Şehriye Pilavı
Markette şehriye ararken baktım rafta kalan tek şehriye ABC'li şehriye. Icimden herhalde bu bana bir işaret dedim ve bu şehriyeyi aldim. Böylelikle yemek yerken Meryem ile alfabe alıştırması yapabilecektik. Ancak bunun o kadar iyi fikir olmadığını yemek yeme vaktimizin ABC şehriyeli pilav içerisinde Meryem'in adını arama kabusuna dönüşünce anladım. Meryem her yediğimiz pilavda hani benim "m"im diyerek pilavını yemek yerine taneleri tek tek ayırıyor, kendi baş harfini bulamayınca bizim tabaklarımızdaki pilavlarda kendi baş harfini bulmaya çalışıyordu. ABCli pilav sadece Meryem'i değil Emre'yi de fazlası ile meşgul etmişti.
Pilavını yemek yerine çocukların isimlerini yazma yönünde gösterdiği azim takdire şayandı doğrusu.
Bu tecrübeden sonra ben ABC eğitimini sofraya taşımama kararı aldım ve herkes normal yeme alışkanlığına döndü.
Bu tecrübeden sonra ben ABC eğitimini sofraya taşımama kararı aldım ve herkes normal yeme alışkanlığına döndü.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder