Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
27 Şubat 2013 Çarşamba
Anne Sıcaklığı
Bugün sabah matematik dersinde hocayı dinlerken koridordan bir çocuk sesi geldiğini farkettim. Bir yandan dersi takip etmeye çalışıyor bir yandan da koridoru takip ediyordum. Sıyahi bir çocuk annesinin yanında neşeli neşeli gidiyordu. Kalbimi bir sıcaklık kapladı. İçim aydınlandı. O çocuk benim kendi çocuklarıma olan sevgimi bana hatırlattı. Annelik böyle birşey sanırım. Her çocukta kendi çocuğuna ait birşeyler bulman ve her onları düşündüğünde içinin kıpır kıpır olması.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder