Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
6 Mayıs 2013 Pazartesi
Aargıınnn
Dün Mete ile Aslı'lara gittik. Oraya her gittiğimizde bizim çocukların akıllarına ilk gelen Mete ile Aslı'nın kedisi Tarçın. Bilge daha eve girer girmez Tarçın'ı aramaya başladı. Tarçın'a sesleniyor "aargıınn" diyerekten. Tarçın bizimkileri görünce evin içerisinde biryerlere saklandı. Biz bahçeye çıkınca kapıya yaklaşır gibi oldu. Bizimkiler bu fırsatı kaçırır mı hemen cama yapıştılar. Bilge yine başladı "aargıınn" diye bağırmaya. Cama yapışmış bir şekilde gözlerini kocaman açarak Tarçın'ın yanına gelmesini bekledi epey bir süre. Tarçın akıllı, gelir mi hiç bizim gibi canavarların yanına. Bilge de sonunda pes etti ve oyuna döndü. Arada bir Taçın'ı yoklamayı ihmal etmedi ama.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder