Gecen gün biz yemek masasının üzerinde oturup mısırlarımızı yerken bir de baktım Bilge aldı eline mısırını, balkondaki minik pembe sandalyeyi göle doğru çevirdi ve sandalyeye oturup mısırını yemeye başladı.
İşte keyif diye buna derim ben.
Bu blog doktora yaparken çocuk yetiştirmenin zorluklarının yanında ne tam zamanlı anne baba, ne tam zamanlı öğrenci ne de tam zamanlı bir çalışan olamamanın verdiği rahatsızlığın bir ürünü. Çocuklarımız çok büyümeden ve zaman elimizden daha fazla akıp gitmeden birşeylerin notunu biryerlere düşme isteği aslında. Bir nevi bizim ailemizi konu alan bir tez çalışması. Hiç bir zaman tam yapılandırılamamış ve hep yeni hedefler içeren.
6 Mayıs 2013 Pazartesi
Bilge'nin Balkon Keyfi
Havalar ısındığından beri bizim evin balkon kapısı açık. Bu durum en çok Bilge'nin hoşuna gidiyor. Ördeklere, kazlara, kuşlara, sincaplara "hi" diyor, evin içinden eline geçirdiğini aşağıya atıp "attı" diyor ve bunu yaparken muzur muzur yüzüme bakıyor. Bir de tabii saksıdaki topraklar. Onlarla elini, yüzünü güzel bir yıkıyor; arada ağzına götürüp tadına bakıyor. Bazen hızını alamayıp tüm saksıyı yere devirip yere dökülen toprağın içerisinde yüzüyor.
Gecen gün biz yemek masasının üzerinde oturup mısırlarımızı yerken bir de baktım Bilge aldı eline mısırını, balkondaki minik pembe sandalyeyi göle doğru çevirdi ve sandalyeye oturup mısırını yemeye başladı.
İşte keyif diye buna derim ben.
Gecen gün biz yemek masasının üzerinde oturup mısırlarımızı yerken bir de baktım Bilge aldı eline mısırını, balkondaki minik pembe sandalyeyi göle doğru çevirdi ve sandalyeye oturup mısırını yemeye başladı.
İşte keyif diye buna derim ben.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder