Akşam üzeri yürüyüşlerimiz aynı zamanda bizim doğa keşif anlarımız. Evin hemen yakınlarındaki orman yürüyüşümüz sırasında karşımıza çıkan, kuru yaprakların içerisinden başlarını uzatan binlerce sarı çiçek, doğanın kuruların arasından nasıl yeniden can bulduğunu anlatır gibiydi.
Bir kaç gün sonra sarıların yanına pembeler, beyazlar, morlar eklenmişti bile. Ormanda hala sarının egemenliği vardı ama yolumuz üzerindeki evlerin bahçelerindeki çiçekler açmak için sanki birbirleri ile yarışıyorlardı.
Erguvan ağacının yanına yaklaştık ve minik, mora kaçan pembe çiçeklerine dokunduk.
Sonra da önüne geçip poz verdik.
Önümüzdeki manolya ağacını fotoğraflarken, Emre ile manolya ağacının ne kadar gösterişli ama ömrünün ne kadar kısa olduğundan konuştuk.
Yolumuzun üzerindeki çocuk parkında biraz mola verdik. Bilge üzerinde sallanabildiği tahta çubuğu çok sevdi.
Oyun parkı epey bir kalabalıktı ve bu kalabalık Meryem'in çok hoşuna gitmişti. Birçok çocuğun oynadığı dönme tahtasına gitti. Önce diğer çocuklar gibi dönme tahtasının üzerine oturdu ve yaşı büyük çocuklardan birinin önderliğinde dönmeye başladılar. Bir süre böyle oynadıktan sonra büyük çocukların yaptığı gibi dönme tahtasını döndürmeye çalıştı. Çok hızlı döndüğü için birkaç düşme tehlikesi atlatsa da bu onu vazgeçirmedi. Çocuklar teker teker evlerine gittiğinde Meryem ve Bilge dönme tahtasını tekellerine geçirmiş olmanın keyfi ile bir süre daha oynadılar.
Yatma vakitleri çoktan gelmişti. Ellerine yerden kopardıkları sarı kır çiçeklerinden alarak arabalarına oturdular ve eve doğru yürümeye başladık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder